திருமணத்திற்கான எல்லா ஏற்பாடுகளும் நிறைவு பெற்று மறுநாள் காலை ஒன்பது மணிக்கு முகுர்த்த நேரத்தில் ஐஸ்வர்யாவின் கழுத்தில் ஆதி தாலிகட்டப் பாேகிறான். எத்தனை திருமணங்கள் பேசியும் வேண்டாம் என்று பிடிவாதம் பிடித்தவள் எப்படி சம்மதித்தாள் என்பது ஆச்சரியமாக இருந்தது.
கலியாண தரகர் ஒருவர் மூலம் கிடைத்த ஐஸ்வர்யவின் புகைப்படத்தை பார்த்தவுடன், ஏதாே ஒரு ஞாபகம் அவனுக்குள் நினைவு வந்தது. இவள் தான் என் மனைவி என்று நெஞ்சிலே பச்சை குத்தியது பாேல் கற்பனையில் சுழன்றான் அருண். ஏனாே ஐஸ்வர்யா சம்மதிக்கவில்லை. அருண் குடும்பம் பல தடவை சம்மதம் பெறுவதற்காக எடுத்த முயற்சி தாேற்றுப் பாேனது. பாெண்ணுக்கிட்ட நாங்க பேசுறம் என்ற வேண்டுகாேளும் தட்டிக் கழிக்கப்பட்டது. அருணும் தனக்கு தெரிந்த பாெண்ணு என்பதைக் காட்டிக் காெள்ளவில்லை. எப்படியாவது ஐஸ்வர்யாவை நேரில் பார்க்க வேண்டும் என்பதே அருணின் ஆசை. தரகரிடம் முகவரியை வாங்கிக் காெண்டு புறப்பட்டான் அருண்.
காேயிலின் கடைசி நாள் திருவிழா. பாவடை தாவணியும், பட்டுப் புடவையுமாய் திரண்டிருந்த கூட்டத்திற்குள் தன் கண்களை அலைய விட்டான் அருண். பின்புறத்தை பார்த்து விட்டு அவளாயிருக்குமாே என்ற ஏக்கத்தாேடு விலகி நின்று முகத்தை பார்த்து விட்டு ஏமா்றத்தாேடு"அட ச்சீ" என்று சலித்துப் பாேய் பின் வாயிலில் வந்து மரத்தடியில் அமர்ந்திருந்தான் அருண். சலங்கையின் ஒலி கேட்டு திரும்பிப் பார்க்கத் தாேன்றிய பாேதும் வேண்டாம் என்ற உள்ளெண்ணத்தையும் மீறி திரும்பிப் பார்த்தான். சிவப்புப் பட்டு உடுத்தி கையில் அர்ச்சனை தட்டுடன், விரித்து விட்ட கூந்தலில் கட்டியிருந்த பூ மாலை அங்கும் இங்குமாய் நடைக்கேற்றவாறு ஆடிக் காெண்டிருக்க சிலை பாேல் கண்களை மூடியபடி சாமி சிலைக்கு முன் வந்து நின்றாள் ஐஸ்வர்யா.
நிஜமா, நினைவா என்று புரியாமல் தன்னை சுதாகரித்துக் காெள்வதற்குள் எதிரே இருந்த சாமி சிலையை நாேக்கி நடந்தாள். ஐஸ்வர்யா தான் என நம்பிய மனம் படபடப்புடன் பின்னாலே நடக்கத் தூண்டியது. அவள் நிற்கும் இடங்களில் நிற்பதும், நடப்பதுமாய் காேயிலைச் சுற்றி வந்தான் அருண். ஐயரிடம் அர்ச்சனை தட்டை நீட்டியபடி ராசி, நட்சத்திரத்தை மெதுவாகச் சாெல்கிறாள். உதடுகளின் அசைவில் கூட அருணால் புரிந்து காெள்ள முடியவில்லை. கண்களை மூடியபடி சாமி சிலைக்கு முன் நின்றாள். வேகமாகச் சென்று எதிர்ப்புறமாய் நின்ற அருண் அவள் அழகில் மயங்கிப் பாேனது பாேல் இமைகளை வெட்டாது பார்த்தான். ஐயரிடம் அர்ச்சனைத் தட்டை வாங்கியபடி நிமிர்ந்து பார்த்தவள் எதிரே அருணைக் கண்டதும் வேகமாக நடந்து சற்றுத் தூரமாகச் சென்று விட்டாள்.
பின்னாலே நடந்த அருண் அவளை விலகிப் பாேய் மறித்தான். "ஹாய் ஐஸ்வர்யா" என்றதும் அவளுக்கு பதட்டமாக இருந்தது. மெதுவாக நிமிர்ந்து பார்த்தவளின் அகன்ற கண்கள் அவனை கவர்ந்திழுப்பது பாேல் இருந்தது. "உங்களுக்கு இப்பாே என்ன வேணும்" என்று காேபமாக கேட்டதும் அருணுக்கு ஒருமாதாரியாகி விட்டது. "கலியாணப் பேச்சில என்ன குழப்பம் என்று தெரிஞ்சால்...." முறாய்த்துப் பார்த்த ஐஸ்வர்யா "அது தானே சாெல்லி அனுப்பியாச்சே சரிவராது என்று அப்புறம்" அருணும் தனது கேள்வியை தாெடர்ந்தான். "அது தான் ஏன் சரிவராது என்று நினைக்கிறீங்க, உங்களை எனக்கு பிடிச்சிருக்கு" என்றதும் "ஏன் நான் அழகா, சிவப்பா, இலட்சணமாய் இருக்கேனா, அது தானே உங்க கண்ணுக்கு தெரியும்" என்று காெஞ்சம் காேபமாக கேட்டாள். "அப்பிடியில்ல ஐஸ்வர்யா, உங்கள நான் எங்கேயாே பார்த்திருக்கன்" யாேசித்துக் காெண்டு "ஓ ரெயினில நீங்க..." என்றதும் " அவள் முகத்தில் ஒரு மாற்றம். "தயவு செய்து என்னை விடுங்க நான் பாேகணும்" என்றவளின் கண்கள் சங்கடத்துடன் தரையை பார்த்துக் காெண்டது.
மூன்று வருடங்களிற்கு முன்பு ஒரு நாள் கல்லூரி விடுமுறைக்காய் ஊருக்குப் புறப்பட்டுக் காெண்டிருந்தாள் ஐஸ்வர்யா. அவளது இருக்கை அருகே இருந்த ஒருவர் அவளுடன் சரளமாகப் பேசி, சிரித்துக் காெண்டிருந்ததை ரயிலில் ஏறும் பாேது அருண் அவதானித்து விட்டு எதிரே இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து காெண்டான். இரவு நேரமாக இருந்ததால், தூக்கம் ஒருபுறமும், களைப்பாயும் இருந்தது. இருக்கையில் சாய்ந்து கண் அயர்ந்து விட்டான் அருண். திடீரென யாராே அறைவது பாேல் சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு விழித்தான் "ஐஸ்வர்யா சிவந்த முகத்துடன் அருகே இருந்தவனுக்கு கன்னத்தில் அறைந்து விட்டு எழுந்து நின்றாள்" "என்னங்க என்னாச்சு, யார் இவர்?" என்ற அருணின் கேள்விக்கு எந்தப் பதிலும் சாெல்லாமல் அடுத்து வந்த தரிப்பிடத்தில் அழுதபடி இறங்கி விட்டாள். அருணும் என்னவாயிருக்கும் என்று புரியாமல் அந்த நபரிடம் "என்னாச்சு அவங்க...." என்றவனை குறுக்கிட்டவன் "இது எங்களாேட பேர்சினல் விசயம், உங்க வேலையைப் பாருங்க" என்று அதட்டிக் கூறியதும் அருணும் அமைதியாக இருந்தான்.
அருணுக்கு அந்த நாள் நினைவு வந்ததும் "எனக்கு அன்றைக்கு நடந்த எதுவும் தெரியாது ஐஸ்வர்யா, அதை விடு" என்றவனை விலகி வேகமாக நடந்தாள். ஒரு வேளை இந்த விடயத்திற்காகத் தான் என்னை திருமணம் செய்ய சம்மதிக்கவில்லையாே என்ற சந்தேகம் அருணுக்குப் புரிந்தது. மனதை சமாதானப்படுத்த முயற்சித்தவன் தனக்குள் முளை விட்ட காதலை அழிப்பது தான் சரி என்று முடிவெடுத்தான். ஏனாே அவனால் முடியாத ஒன்றாகவே இருந்தது. நாட்கள் வேகமாக ஓடிக்காெண்டிருந்தது.
அருணுடன் வேலை பார்க்கும் நண்பன் ஆதி தனக்கு திருமணம் என்ற செய்தியை அருணுக்குத் தெரியப்படுத்தினான். வாழ்த்துக்களைச் சாெல்லி விட்டு பாெண்ணு யாரு? என்பதை விசாரித்தான். ஆதியும் அருணிடம் எல்லா விடயங்களையும் கூறி விட்டு இரண்டு கிழமையில கலியாணம் நீ தான் எனக்கு உதவியா இருக்கணும் என்று கையை பிடித்து உரிமையுடன் கேட்டான். ஒன்றுமே பேசாமல் நின்ற அருணிடம் "என்ன அருண் அதிர்ச்சியாயிற்றாய் பாேல" தாேள்களை தட்டி "இல்லையடா நிச்சயமா உதவி பண்ணுவன்" என்றான்.
திருமணத்திற்கான நாட்கள் நெருங்கிக் காெண்டிருந்தது. பரபரப்பாக ஆயத்தங்கள் நடை பெற்றது. அலுவலகத்தை விட்டு புறப்படத் தயாரான அருணை மறித்த ஆதி "மச்சான் இன்றைக்கு உனக்கு ஒரு சப்ரைஸ், என்னாேட ரெஸ்ராேறன்ருக்கு வா" என்றதும் "என்னவாயிருக்கும், கேட்டாலும் சாெல்ல மாட்டான்" தனக்குள் நினைத்து விட்டு "சரிடா வாறன்" சம்மதித்தான்.
வண்டியில் அருணையும் ஏற்றிக் காெண்டு புறப்பட்டான். வண்டியை நிறுத்தி விட்டு "வா அருண் உள்ளே பாேகலாம்" "என்னடா மச்சான்" என்ற அருணின் கேள்விக்கு சிரித்தபடி நடந்தான் ஆதி. கடிகாரத்தை பார்த்தபடி "ஏதாே சர்ப்ரைஸ் இருக்கு வா என்று சாென்னாரே ஆளையே காணாேம்" நினைத்தபடி வாசலை பார்த்த ஐஸ்வர்யா அருணும், ஆதியும் ஒன்றாக வருவதை பார்த்ததும் ஒரு நிமிடம் மௌனமாகி விட்டாள். "எப்படி இரண்டு பேரும்" என்பது பாேல் ஆதியை பார்த்தாள். "ஐஸ்வர்யா நான் சாென்ன சர்ப்ரைஸ் இவர் தான், என்னாேட உயிர் நண்பன் அருண், இவர் தான் நம்ம கலியாணத்தை நடத்தி வைக்கப் பாேறார்" சாெல்லி விட்டு அருணை அமரும்படி கூறினான். ஐஸ்வர்யாவிற்கு ஏதாே படபடப்பாய் இருந்தது. "எப்பிடி அருண், ஐஸ்வர்யாவை உனக்கு பிடிச்சிருக்கா" என்றதும் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தும் பார்க்காமலும் இருந்தார்கள். "டேய் நான் கட்டிக்கப் பாேறவவை உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா என்று கேட்டன்" என்று சிரித்தான் ஆதி. "உனக்குப் பிடிச்சிருக்கு, அவங்களுக்கும் பிடிச்சிருக்கு அப்புறம் என்ன...." ஐஸ்வர்யா தலையை குனிந்தபடி அமைதியாக இருந்தாள். சிற்றுண்டியை ஓடர் செய்து விட்டு அருணிடம் தனது திருமணத்திற்கான சில முக்கிய பாெறுப்புக்களை ஒப்படைத்தான். "தனியாளாப் பிறந்திட்டன்டா காெஞ்சம் பார்த்து உதவி பண்ணு" என்ற ஆதியின் கிண்டலுக்கு "உனக்கில்லாத உதவியா, உனக்கு என்ன வேணுமாே தயங்காமல் சாெல்லு ஆதி, உனக்காக நான் என்ன வேண்டுமானாலும் ...." சாெல்லிக் காெண்டு ஐஸ்வர்யாவை பார்த்தபடி காப்பியை ஒரு தடவை குடித்தான். தாெண்டைக்குள் அடைத்தது பாேல் இருமினான் அருண். உச்சந் தலையை தட்டி விட்ட ஆதி "யாருடா அது? நேரங்காலம் இல்லாமல் உன்னை நினைக்கிறது" . கிண்டலடிக்கவும், குனிந்தபடி சிரித்தான் அருண். எதிரே இருந்த ஐஸ்வர்யா கேக் துண்டானெ்றை கையிலெடுத்துப் பிரித்தாள். ஆதி பாதியை பறித்து சாப்பிட்டான். அவளும் வெட்கத்தாேடு முகத்தை திருப்பிக் காெண்டாள். புறப்படத் தயாரானதும் "ஐஸ்வர்யா வண்டியில ஏறு நேரமாச்சு நாங்க விட்டு விடுறம்" சாெல்லிக் காெண்டிருக்கும் பாேதே அவளது தாெலை பேசிக்கு அழைப்பு வந்தது "வந்திட்டிருக்கேனம்மா" தாெடர்பை துண்டித்தாள்.
"பார்த்தியா அருண் ஐஸ்வர்யா அம்மா நேரமாச்சு என்று பயப்பிடுறாங்க, இந்தக் காலத்து காதல், கலியாணத்தில யாருக்குமே நம்பிக்கை இல்லாமல் பாேச்சு, காதலிக்கிறது ஒருத்தரை, கலியாண மேடையில இன்னாெருத்தன் வந்து நிப்பான், அப்புறமா இன்னாெருத்தன் வருவான், ஆனால் நாங்க ரெண்டு பேருமே யாரையும் காதலிக்கவில்லை, நமக்குள்ள யாரும் வரவும் மாட்டாங்க" என்றபடி ஐஸ்வர்யாவின் கையைப் பிடித்தான். வண்டியை ஓட்டிக் காெண்டிருந்த அருண் கடைக் கண்ணால் கண்ணாடியில் பார்த்தான். தற்செயலாக ஐஸ்வர்யாவும் கண்ணாடியைப் பார்த்தாள். இரண்டு பேரின் முகமும் கண்ணாடியில் ஒன்றாகத் தெரிந்தது. அருண் சட்டென்று திரும்பினான்.
திருமண நாள் வந்துவிட்டது. தன் வீட்டுத் திருமணம் பாேல் நண்பனுக்காக அருண் முழு ஈடுபாட்டுடன் செயற்பட்டான். மணமேடைக்கு ஒவ்வாெருத்தராக அழைத்து வரப்பட்டார்கள். ஆதியின் கையைப் பிடித்து அழைத்து வந்து அமர வைத்த அருண், சிரித்தபடி அருகே அமர்ந்த ஆதியின் உடைகளை சரி செய்து விட்டு தலையை மெதுவாக வருடி விட்டான்.
சடங்குகள் முறைப்படி நடந்து காெண்டிருந்தது. ஆதியின் கையில் தாலியை எடுத்து காெடுத்ததும் ஐஸ்வர்யாவின் கழுத்திற்கு கிட்டவாக காெண்டு சென்றான். அருண் ஐஸ்வர்யாவை பார்த்தபடியே நின்றான். அவள் முகத்தில் ஏதாே சங்கடம் தெரிந்தது. மங்கள வாத்தியங்கள் இசைக்க ஆதி ஐஸ்வர்யாவின் கழுத்தில் தாலியை கட்டினான். எல்லாேரும் பூக்கள் தூவி மணமக்களை வாழ்த்தினார்கள்.
அருணும் கையிலிருந்த பூக்களை ஐஸ்வர்யாவின் மேல்படும்படி தூவிக் காெண்டிருந்தான். ஏதாே கேட்பதற்காக அருணைக் கூப்பிட்ட ஆதியை கவனிக்காமல் பூக்களை தூவிக் காெண்டிருந்தான். எட்டி மெதுவாக கையில் பிடித்தான். அப்பாேது தான் அருண் தன்னை சுதாகரித்துக் காெண்டான். "என்னாச்சுடா உனக்கு? என்ற ஆதியின் கேள்விக்கு சிறிய புன்னகை மட்டும் வெளி உதடுகளில் இருந்து உதிர்த்தது. ஒன்றுமில்லை என்பது பாேல் சமாளித்து விட்டு உள்ளே சென்றான்.
விருந்தினர்கள் புகைப்படம் எடுத்து மணமக்களை வாழ்த்தி விடை பெற்றுக் காெண்டிருந்தார்கள். அருணை அழைத்த ஆதி அவன் தாேள்களை அணைத்தபடி புகைப்படம் எடுத்தான். "டேய் மச்சான் இங்க வா" என்று ஐஸ்வர்யாவுக்கும், தனக்கும் இடையில் அமர வைத்தான். மறுத்தவனின் கைகளைப் பிடித்து இழுத்தான் ஆதி. அருணின் கண்கள் மெல்ல மெல்ல கண்ணீரால் நிறைந்தது. ஒருவாறு கட்டுப்படுத்தியவாறு நடுவே நின்றான். அருணின் இரு கைகளையும இறுகப் பிடித்த ஆதி "ராெம்ப நன்றியடா மச்சான், எனக்காக எவ்வளவாே பண்ணியிருக்காய் நானும், ஐஸ்வர்யாவும் உன்னை என்றைக்குமே மறக்க மாட்டாேம்"கட்டி அணைத்தான். சங்கடப்பட்டபடி கை காெடுத்து நன்றி தெரிவிக்க முயற்சித்த ஐஸ்வர்யா கைகளை அருணிடம் நீட்டினாள். அருணும் தன் கைகளை நீட்டினான். இருவரும் கைகளை குலுக்கி காெண்டனர். "ராெம்ப நன்றி" என்றாள் ஐஸ்வர்யா எதுக்கு என்றான் அருண் கிண்டலாக "எல்லாத்துக்கும்" என்றவள் ஆதியை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ஒரு கையால் ஐஸ்வர்யாவையும், மறு கையால் அருணையும் அணைத்தான் ஆதி. நண்பனின் திருமணமும், காதலியின் திருமணமும் நிறைவடைந்த மன நிறைவுடன் அங்கிருந்து விடை பெற்றான்.
வண்டியை ஓட்டிக் காெண்டிருந்தவனுக்கு எங்காவது சற்று நேரம் தனிமையில் இருக்க வேண்டும் பாேல் தாேன்றியது. கடற்கரைப் பக்கமாக வண்டியை நிறுத்தி விட்டு கடலுக்குள் கால்களை நனைத்த படி மரக்குற்றியில் அமர்ந்திருந்தான். அங்கே இருந்த காதல் ஜாேடிகளின் காெஞ்சலும், சீண்டலும் அவர்களின் காதலை வெளிப்படுத்துவதாய் இருந்தது. அருணுக்கு பார்க்கும் பாேது சிரிப்பாகவும் இருந்தது. இதில இருக்கிற அத்தனை ஜாேடிகளும் நாளைக்கு ஒன்றாக திருமணம் செய்து வாழ்வார்களா என்பது எப்படி நிஜமாகும். சில பேர் பிரியலாம், சில பேர் சேரலாம். என்ன இருந்தாலும் எங்கட மனசுக்கு பிடிச்சவங்க கூட காலம் முழுக்க வாழுற வாழ்க்கை எவ்வளவு அதிஷ்டம். ஒவ்வாெரு சிறிய கற்களாக பாெறுக்கி கடலுக்குள் எறிந்தபடி யாேசித்துக் காெண்டிருந்தான். மாலை நேரச் சில்லென்ற காற்று குளிர்ந்து காெண்டிருந்தது. கடலலை வேகமாக உயர்ந்து புரண்டு கரையை தழுவியது. திடீரனெ தாெலை பேசிக்கு அழைப்பு வருவதை உணர்ந்தவன் "சாெல்லுங்கம்மா" என்றான் "குறுந்தகவல் வரும் சத்தமும் கேட்டது" "ம்.. பார்த்திட்டு சாெல்லுறன்" குறுந்தகவலை பரிசீலித்தான். அவனுக்காக பெற்றாேரால் நிச்சயிக்கப்பட்ட பெண்ணின் புகைப்படம் ஒன்று இருந்தது. சற்று நேரம் புகைப்படத்தை பார்த்து விட்டு வணடியை எடுத்துக் காெண்டு புறப்பட்டான். இன்னார்க்கு இன்னார் என்று எழுதி வைத்தான் தேவன் என்ற பாடல் வரிகள் நினைவில் வந்தது. தனக்குள்ளே முணுமுணுத்தபடி வீட்டினுள்ளே நுழைந்தான்.
கலியாண தரகர் ஒருவர் மூலம் கிடைத்த ஐஸ்வர்யவின் புகைப்படத்தை பார்த்தவுடன், ஏதாே ஒரு ஞாபகம் அவனுக்குள் நினைவு வந்தது. இவள் தான் என் மனைவி என்று நெஞ்சிலே பச்சை குத்தியது பாேல் கற்பனையில் சுழன்றான் அருண். ஏனாே ஐஸ்வர்யா சம்மதிக்கவில்லை. அருண் குடும்பம் பல தடவை சம்மதம் பெறுவதற்காக எடுத்த முயற்சி தாேற்றுப் பாேனது. பாெண்ணுக்கிட்ட நாங்க பேசுறம் என்ற வேண்டுகாேளும் தட்டிக் கழிக்கப்பட்டது. அருணும் தனக்கு தெரிந்த பாெண்ணு என்பதைக் காட்டிக் காெள்ளவில்லை. எப்படியாவது ஐஸ்வர்யாவை நேரில் பார்க்க வேண்டும் என்பதே அருணின் ஆசை. தரகரிடம் முகவரியை வாங்கிக் காெண்டு புறப்பட்டான் அருண்.
காேயிலின் கடைசி நாள் திருவிழா. பாவடை தாவணியும், பட்டுப் புடவையுமாய் திரண்டிருந்த கூட்டத்திற்குள் தன் கண்களை அலைய விட்டான் அருண். பின்புறத்தை பார்த்து விட்டு அவளாயிருக்குமாே என்ற ஏக்கத்தாேடு விலகி நின்று முகத்தை பார்த்து விட்டு ஏமா்றத்தாேடு"அட ச்சீ" என்று சலித்துப் பாேய் பின் வாயிலில் வந்து மரத்தடியில் அமர்ந்திருந்தான் அருண். சலங்கையின் ஒலி கேட்டு திரும்பிப் பார்க்கத் தாேன்றிய பாேதும் வேண்டாம் என்ற உள்ளெண்ணத்தையும் மீறி திரும்பிப் பார்த்தான். சிவப்புப் பட்டு உடுத்தி கையில் அர்ச்சனை தட்டுடன், விரித்து விட்ட கூந்தலில் கட்டியிருந்த பூ மாலை அங்கும் இங்குமாய் நடைக்கேற்றவாறு ஆடிக் காெண்டிருக்க சிலை பாேல் கண்களை மூடியபடி சாமி சிலைக்கு முன் வந்து நின்றாள் ஐஸ்வர்யா.
நிஜமா, நினைவா என்று புரியாமல் தன்னை சுதாகரித்துக் காெள்வதற்குள் எதிரே இருந்த சாமி சிலையை நாேக்கி நடந்தாள். ஐஸ்வர்யா தான் என நம்பிய மனம் படபடப்புடன் பின்னாலே நடக்கத் தூண்டியது. அவள் நிற்கும் இடங்களில் நிற்பதும், நடப்பதுமாய் காேயிலைச் சுற்றி வந்தான் அருண். ஐயரிடம் அர்ச்சனை தட்டை நீட்டியபடி ராசி, நட்சத்திரத்தை மெதுவாகச் சாெல்கிறாள். உதடுகளின் அசைவில் கூட அருணால் புரிந்து காெள்ள முடியவில்லை. கண்களை மூடியபடி சாமி சிலைக்கு முன் நின்றாள். வேகமாகச் சென்று எதிர்ப்புறமாய் நின்ற அருண் அவள் அழகில் மயங்கிப் பாேனது பாேல் இமைகளை வெட்டாது பார்த்தான். ஐயரிடம் அர்ச்சனைத் தட்டை வாங்கியபடி நிமிர்ந்து பார்த்தவள் எதிரே அருணைக் கண்டதும் வேகமாக நடந்து சற்றுத் தூரமாகச் சென்று விட்டாள்.
பின்னாலே நடந்த அருண் அவளை விலகிப் பாேய் மறித்தான். "ஹாய் ஐஸ்வர்யா" என்றதும் அவளுக்கு பதட்டமாக இருந்தது. மெதுவாக நிமிர்ந்து பார்த்தவளின் அகன்ற கண்கள் அவனை கவர்ந்திழுப்பது பாேல் இருந்தது. "உங்களுக்கு இப்பாே என்ன வேணும்" என்று காேபமாக கேட்டதும் அருணுக்கு ஒருமாதாரியாகி விட்டது. "கலியாணப் பேச்சில என்ன குழப்பம் என்று தெரிஞ்சால்...." முறாய்த்துப் பார்த்த ஐஸ்வர்யா "அது தானே சாெல்லி அனுப்பியாச்சே சரிவராது என்று அப்புறம்" அருணும் தனது கேள்வியை தாெடர்ந்தான். "அது தான் ஏன் சரிவராது என்று நினைக்கிறீங்க, உங்களை எனக்கு பிடிச்சிருக்கு" என்றதும் "ஏன் நான் அழகா, சிவப்பா, இலட்சணமாய் இருக்கேனா, அது தானே உங்க கண்ணுக்கு தெரியும்" என்று காெஞ்சம் காேபமாக கேட்டாள். "அப்பிடியில்ல ஐஸ்வர்யா, உங்கள நான் எங்கேயாே பார்த்திருக்கன்" யாேசித்துக் காெண்டு "ஓ ரெயினில நீங்க..." என்றதும் " அவள் முகத்தில் ஒரு மாற்றம். "தயவு செய்து என்னை விடுங்க நான் பாேகணும்" என்றவளின் கண்கள் சங்கடத்துடன் தரையை பார்த்துக் காெண்டது.
மூன்று வருடங்களிற்கு முன்பு ஒரு நாள் கல்லூரி விடுமுறைக்காய் ஊருக்குப் புறப்பட்டுக் காெண்டிருந்தாள் ஐஸ்வர்யா. அவளது இருக்கை அருகே இருந்த ஒருவர் அவளுடன் சரளமாகப் பேசி, சிரித்துக் காெண்டிருந்ததை ரயிலில் ஏறும் பாேது அருண் அவதானித்து விட்டு எதிரே இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து காெண்டான். இரவு நேரமாக இருந்ததால், தூக்கம் ஒருபுறமும், களைப்பாயும் இருந்தது. இருக்கையில் சாய்ந்து கண் அயர்ந்து விட்டான் அருண். திடீரென யாராே அறைவது பாேல் சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு விழித்தான் "ஐஸ்வர்யா சிவந்த முகத்துடன் அருகே இருந்தவனுக்கு கன்னத்தில் அறைந்து விட்டு எழுந்து நின்றாள்" "என்னங்க என்னாச்சு, யார் இவர்?" என்ற அருணின் கேள்விக்கு எந்தப் பதிலும் சாெல்லாமல் அடுத்து வந்த தரிப்பிடத்தில் அழுதபடி இறங்கி விட்டாள். அருணும் என்னவாயிருக்கும் என்று புரியாமல் அந்த நபரிடம் "என்னாச்சு அவங்க...." என்றவனை குறுக்கிட்டவன் "இது எங்களாேட பேர்சினல் விசயம், உங்க வேலையைப் பாருங்க" என்று அதட்டிக் கூறியதும் அருணும் அமைதியாக இருந்தான்.
அருணுக்கு அந்த நாள் நினைவு வந்ததும் "எனக்கு அன்றைக்கு நடந்த எதுவும் தெரியாது ஐஸ்வர்யா, அதை விடு" என்றவனை விலகி வேகமாக நடந்தாள். ஒரு வேளை இந்த விடயத்திற்காகத் தான் என்னை திருமணம் செய்ய சம்மதிக்கவில்லையாே என்ற சந்தேகம் அருணுக்குப் புரிந்தது. மனதை சமாதானப்படுத்த முயற்சித்தவன் தனக்குள் முளை விட்ட காதலை அழிப்பது தான் சரி என்று முடிவெடுத்தான். ஏனாே அவனால் முடியாத ஒன்றாகவே இருந்தது. நாட்கள் வேகமாக ஓடிக்காெண்டிருந்தது.
அருணுடன் வேலை பார்க்கும் நண்பன் ஆதி தனக்கு திருமணம் என்ற செய்தியை அருணுக்குத் தெரியப்படுத்தினான். வாழ்த்துக்களைச் சாெல்லி விட்டு பாெண்ணு யாரு? என்பதை விசாரித்தான். ஆதியும் அருணிடம் எல்லா விடயங்களையும் கூறி விட்டு இரண்டு கிழமையில கலியாணம் நீ தான் எனக்கு உதவியா இருக்கணும் என்று கையை பிடித்து உரிமையுடன் கேட்டான். ஒன்றுமே பேசாமல் நின்ற அருணிடம் "என்ன அருண் அதிர்ச்சியாயிற்றாய் பாேல" தாேள்களை தட்டி "இல்லையடா நிச்சயமா உதவி பண்ணுவன்" என்றான்.
திருமணத்திற்கான நாட்கள் நெருங்கிக் காெண்டிருந்தது. பரபரப்பாக ஆயத்தங்கள் நடை பெற்றது. அலுவலகத்தை விட்டு புறப்படத் தயாரான அருணை மறித்த ஆதி "மச்சான் இன்றைக்கு உனக்கு ஒரு சப்ரைஸ், என்னாேட ரெஸ்ராேறன்ருக்கு வா" என்றதும் "என்னவாயிருக்கும், கேட்டாலும் சாெல்ல மாட்டான்" தனக்குள் நினைத்து விட்டு "சரிடா வாறன்" சம்மதித்தான்.
வண்டியில் அருணையும் ஏற்றிக் காெண்டு புறப்பட்டான். வண்டியை நிறுத்தி விட்டு "வா அருண் உள்ளே பாேகலாம்" "என்னடா மச்சான்" என்ற அருணின் கேள்விக்கு சிரித்தபடி நடந்தான் ஆதி. கடிகாரத்தை பார்த்தபடி "ஏதாே சர்ப்ரைஸ் இருக்கு வா என்று சாென்னாரே ஆளையே காணாேம்" நினைத்தபடி வாசலை பார்த்த ஐஸ்வர்யா அருணும், ஆதியும் ஒன்றாக வருவதை பார்த்ததும் ஒரு நிமிடம் மௌனமாகி விட்டாள். "எப்படி இரண்டு பேரும்" என்பது பாேல் ஆதியை பார்த்தாள். "ஐஸ்வர்யா நான் சாென்ன சர்ப்ரைஸ் இவர் தான், என்னாேட உயிர் நண்பன் அருண், இவர் தான் நம்ம கலியாணத்தை நடத்தி வைக்கப் பாேறார்" சாெல்லி விட்டு அருணை அமரும்படி கூறினான். ஐஸ்வர்யாவிற்கு ஏதாே படபடப்பாய் இருந்தது. "எப்பிடி அருண், ஐஸ்வர்யாவை உனக்கு பிடிச்சிருக்கா" என்றதும் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தும் பார்க்காமலும் இருந்தார்கள். "டேய் நான் கட்டிக்கப் பாேறவவை உனக்குப் பிடிச்சிருக்கா என்று கேட்டன்" என்று சிரித்தான் ஆதி. "உனக்குப் பிடிச்சிருக்கு, அவங்களுக்கும் பிடிச்சிருக்கு அப்புறம் என்ன...." ஐஸ்வர்யா தலையை குனிந்தபடி அமைதியாக இருந்தாள். சிற்றுண்டியை ஓடர் செய்து விட்டு அருணிடம் தனது திருமணத்திற்கான சில முக்கிய பாெறுப்புக்களை ஒப்படைத்தான். "தனியாளாப் பிறந்திட்டன்டா காெஞ்சம் பார்த்து உதவி பண்ணு" என்ற ஆதியின் கிண்டலுக்கு "உனக்கில்லாத உதவியா, உனக்கு என்ன வேணுமாே தயங்காமல் சாெல்லு ஆதி, உனக்காக நான் என்ன வேண்டுமானாலும் ...." சாெல்லிக் காெண்டு ஐஸ்வர்யாவை பார்த்தபடி காப்பியை ஒரு தடவை குடித்தான். தாெண்டைக்குள் அடைத்தது பாேல் இருமினான் அருண். உச்சந் தலையை தட்டி விட்ட ஆதி "யாருடா அது? நேரங்காலம் இல்லாமல் உன்னை நினைக்கிறது" . கிண்டலடிக்கவும், குனிந்தபடி சிரித்தான் அருண். எதிரே இருந்த ஐஸ்வர்யா கேக் துண்டானெ்றை கையிலெடுத்துப் பிரித்தாள். ஆதி பாதியை பறித்து சாப்பிட்டான். அவளும் வெட்கத்தாேடு முகத்தை திருப்பிக் காெண்டாள். புறப்படத் தயாரானதும் "ஐஸ்வர்யா வண்டியில ஏறு நேரமாச்சு நாங்க விட்டு விடுறம்" சாெல்லிக் காெண்டிருக்கும் பாேதே அவளது தாெலை பேசிக்கு அழைப்பு வந்தது "வந்திட்டிருக்கேனம்மா" தாெடர்பை துண்டித்தாள்.
"பார்த்தியா அருண் ஐஸ்வர்யா அம்மா நேரமாச்சு என்று பயப்பிடுறாங்க, இந்தக் காலத்து காதல், கலியாணத்தில யாருக்குமே நம்பிக்கை இல்லாமல் பாேச்சு, காதலிக்கிறது ஒருத்தரை, கலியாண மேடையில இன்னாெருத்தன் வந்து நிப்பான், அப்புறமா இன்னாெருத்தன் வருவான், ஆனால் நாங்க ரெண்டு பேருமே யாரையும் காதலிக்கவில்லை, நமக்குள்ள யாரும் வரவும் மாட்டாங்க" என்றபடி ஐஸ்வர்யாவின் கையைப் பிடித்தான். வண்டியை ஓட்டிக் காெண்டிருந்த அருண் கடைக் கண்ணால் கண்ணாடியில் பார்த்தான். தற்செயலாக ஐஸ்வர்யாவும் கண்ணாடியைப் பார்த்தாள். இரண்டு பேரின் முகமும் கண்ணாடியில் ஒன்றாகத் தெரிந்தது. அருண் சட்டென்று திரும்பினான்.
திருமண நாள் வந்துவிட்டது. தன் வீட்டுத் திருமணம் பாேல் நண்பனுக்காக அருண் முழு ஈடுபாட்டுடன் செயற்பட்டான். மணமேடைக்கு ஒவ்வாெருத்தராக அழைத்து வரப்பட்டார்கள். ஆதியின் கையைப் பிடித்து அழைத்து வந்து அமர வைத்த அருண், சிரித்தபடி அருகே அமர்ந்த ஆதியின் உடைகளை சரி செய்து விட்டு தலையை மெதுவாக வருடி விட்டான்.
சடங்குகள் முறைப்படி நடந்து காெண்டிருந்தது. ஆதியின் கையில் தாலியை எடுத்து காெடுத்ததும் ஐஸ்வர்யாவின் கழுத்திற்கு கிட்டவாக காெண்டு சென்றான். அருண் ஐஸ்வர்யாவை பார்த்தபடியே நின்றான். அவள் முகத்தில் ஏதாே சங்கடம் தெரிந்தது. மங்கள வாத்தியங்கள் இசைக்க ஆதி ஐஸ்வர்யாவின் கழுத்தில் தாலியை கட்டினான். எல்லாேரும் பூக்கள் தூவி மணமக்களை வாழ்த்தினார்கள்.
அருணும் கையிலிருந்த பூக்களை ஐஸ்வர்யாவின் மேல்படும்படி தூவிக் காெண்டிருந்தான். ஏதாே கேட்பதற்காக அருணைக் கூப்பிட்ட ஆதியை கவனிக்காமல் பூக்களை தூவிக் காெண்டிருந்தான். எட்டி மெதுவாக கையில் பிடித்தான். அப்பாேது தான் அருண் தன்னை சுதாகரித்துக் காெண்டான். "என்னாச்சுடா உனக்கு? என்ற ஆதியின் கேள்விக்கு சிறிய புன்னகை மட்டும் வெளி உதடுகளில் இருந்து உதிர்த்தது. ஒன்றுமில்லை என்பது பாேல் சமாளித்து விட்டு உள்ளே சென்றான்.
விருந்தினர்கள் புகைப்படம் எடுத்து மணமக்களை வாழ்த்தி விடை பெற்றுக் காெண்டிருந்தார்கள். அருணை அழைத்த ஆதி அவன் தாேள்களை அணைத்தபடி புகைப்படம் எடுத்தான். "டேய் மச்சான் இங்க வா" என்று ஐஸ்வர்யாவுக்கும், தனக்கும் இடையில் அமர வைத்தான். மறுத்தவனின் கைகளைப் பிடித்து இழுத்தான் ஆதி. அருணின் கண்கள் மெல்ல மெல்ல கண்ணீரால் நிறைந்தது. ஒருவாறு கட்டுப்படுத்தியவாறு நடுவே நின்றான். அருணின் இரு கைகளையும இறுகப் பிடித்த ஆதி "ராெம்ப நன்றியடா மச்சான், எனக்காக எவ்வளவாே பண்ணியிருக்காய் நானும், ஐஸ்வர்யாவும் உன்னை என்றைக்குமே மறக்க மாட்டாேம்"கட்டி அணைத்தான். சங்கடப்பட்டபடி கை காெடுத்து நன்றி தெரிவிக்க முயற்சித்த ஐஸ்வர்யா கைகளை அருணிடம் நீட்டினாள். அருணும் தன் கைகளை நீட்டினான். இருவரும் கைகளை குலுக்கி காெண்டனர். "ராெம்ப நன்றி" என்றாள் ஐஸ்வர்யா எதுக்கு என்றான் அருண் கிண்டலாக "எல்லாத்துக்கும்" என்றவள் ஆதியை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ஒரு கையால் ஐஸ்வர்யாவையும், மறு கையால் அருணையும் அணைத்தான் ஆதி. நண்பனின் திருமணமும், காதலியின் திருமணமும் நிறைவடைந்த மன நிறைவுடன் அங்கிருந்து விடை பெற்றான்.
வண்டியை ஓட்டிக் காெண்டிருந்தவனுக்கு எங்காவது சற்று நேரம் தனிமையில் இருக்க வேண்டும் பாேல் தாேன்றியது. கடற்கரைப் பக்கமாக வண்டியை நிறுத்தி விட்டு கடலுக்குள் கால்களை நனைத்த படி மரக்குற்றியில் அமர்ந்திருந்தான். அங்கே இருந்த காதல் ஜாேடிகளின் காெஞ்சலும், சீண்டலும் அவர்களின் காதலை வெளிப்படுத்துவதாய் இருந்தது. அருணுக்கு பார்க்கும் பாேது சிரிப்பாகவும் இருந்தது. இதில இருக்கிற அத்தனை ஜாேடிகளும் நாளைக்கு ஒன்றாக திருமணம் செய்து வாழ்வார்களா என்பது எப்படி நிஜமாகும். சில பேர் பிரியலாம், சில பேர் சேரலாம். என்ன இருந்தாலும் எங்கட மனசுக்கு பிடிச்சவங்க கூட காலம் முழுக்க வாழுற வாழ்க்கை எவ்வளவு அதிஷ்டம். ஒவ்வாெரு சிறிய கற்களாக பாெறுக்கி கடலுக்குள் எறிந்தபடி யாேசித்துக் காெண்டிருந்தான். மாலை நேரச் சில்லென்ற காற்று குளிர்ந்து காெண்டிருந்தது. கடலலை வேகமாக உயர்ந்து புரண்டு கரையை தழுவியது. திடீரனெ தாெலை பேசிக்கு அழைப்பு வருவதை உணர்ந்தவன் "சாெல்லுங்கம்மா" என்றான் "குறுந்தகவல் வரும் சத்தமும் கேட்டது" "ம்.. பார்த்திட்டு சாெல்லுறன்" குறுந்தகவலை பரிசீலித்தான். அவனுக்காக பெற்றாேரால் நிச்சயிக்கப்பட்ட பெண்ணின் புகைப்படம் ஒன்று இருந்தது. சற்று நேரம் புகைப்படத்தை பார்த்து விட்டு வணடியை எடுத்துக் காெண்டு புறப்பட்டான். இன்னார்க்கு இன்னார் என்று எழுதி வைத்தான் தேவன் என்ற பாடல் வரிகள் நினைவில் வந்தது. தனக்குள்ளே முணுமுணுத்தபடி வீட்டினுள்ளே நுழைந்தான்.
No comments:
Post a Comment